Hij is een duistere vreemdeling genoemd, een van de meest creatieve, geheimzinnige en meest herkenbare kunstenaars uit de 17de eeuw: Michael Sweerts. Een schilder, een bemiddelaar, een leraar, en een diepgelovige man, maar bijna altijd beschreven als een buitenstaander die zich niet associeerde met de Nederlandse en Vlaamse kunstenaars in Rome waar hij verbleef, of zich aansloot bij de officiële instituten van zijn tijd.Door zijn verblijf in België, Nederland en Italië verenigen de werken van Sweerts artistieke en culturele elementen uit Noord- en Zuid-Europa. Sweerts schildert mensen van de straat met sympathie en respect, maar schildert ook portretten van gegoede heren. Zijn hele leven is hij bovendien geïnteresseerd in kunstonderwijs: veel van zijn schilderijen hebben ateliers met schildersleerlingen als onderwerp. Inspiratie kwam vaak uit de klassieke Oudheid. De meeste schilderijen hebben wereldse onderwerpen maar hij maakte ook een aantal historiestukken. Sweerts was ook een
