Tijdens de middeleeuwen ontwikkelt zich in Utrecht — toen het belangrijkste centrum van de Noordelijke Nederlanden — een bloeiende kunstproductie, met name die van de beeldhouwkunst. Niet alleen de aanwezigheid van kapitaalkrachtige geestelijken en een invloedrijke adel werken deze ontwikkeling in de hand, maar vooral ook de langdurige bouw van de imposante Domkerk. Talrijke beeldhouwers, onder wie Adriaen van Wesel en Jan van Schayck, werkten jarenlang mee aan het gigantische bouwproject dat rijkelijk voorzien moest worden van religieuze symbolen, friezen, grafzerken en memorietafels.De Utrechtse beeldhouwers bekwamen zich in het bewerken van steen zowel als hout, en bouwen gaandeweg een reputatie op die tot vandaag overeind blijft. De geïllustreerde catalogus over dit middeleeuwse fenomeen verschijnt naar aanleiding van de gelijknamige tentoonstelling in het Catharijneconvent in Utrecht. De auteurs tonen met verve het cultuurhistorische belang aan van de Domstad voor de
