Keizer Augustus stierf in 14 n.Chr., op de negentiende van de naar hem genoemde maand, vijfendertig dagen voor zijn zesenzeventigste verjaardag. De dag daarop kwam de Senaat bijeen om de voorlezing aan te horen van een viertal door de overleden keizer nagelaten teksten die het jaar daarvoor al aan de Vestaalse maagden waren toevertrouwd. Onder die vier teksten bevond er zich één, waarvan de keizer wilde dat hij in bronzen tafelen gegraveerd voor zijn graftombe zou worden opgesteld. Het was een beknopte autobiografie, die beoogde een samenvatting te geven van wat de keizer ten goede van de gemeenschap tot stand had weten te brengen.
