Mijn kleine blauwe jurk is het soort boek waar uitgevers van dromen. Het bevat de memoires van een honderdjarige vrouw, geboren op 1 januari 1900, en het is een levensverhaal dat appelleert aan de verbeelding van iedere lezer: de rust van het Engelse platteland aan het begin van de eeuw, de opwindende jaren twintig in Parijs, de armoede in Londen tijdens de Grote Depressie van de jaren dertig en de kunstscene van New York in de jaren vijftig.En toch, hmmm. Voor een vrouw die beweert de gehele twintigste eeuw te hebben meegemaakt bezit de verteller, van buitenaf bekeken, een wel erg weinig beperkte kennis van de geschiedenis. Of, nu we het er toch over hebben, hoe het is om vrouw te zijn. Mijn kleine blauwe jurk is een briljant gecomponeerde en hoogst vermakelijke debuutroman. Het is zowel een liefdes- als detectiveverhaal, een satire van Nabokoviaanse allure, en de opmerkelijke entree van een exceptioneel literair talent. Bruno Maddox (1969) werd geboren in Londen, maar woont in New
