Daar stond ik. Kaal, oog in oog met mezelf, iemand die ik totaal niet kende. Schoorvoetend begin ik te ontdekken hoe het leven voor mij in elkaar zit. Alles wat ik ervoer had als basisgegeven: ik voel me in de steek gelaten en mag mezelf niet zijn. Maar het leven zit prachtig in elkaar. Na een periode van allemaal vragen, kwamen langzamerhand de dingen die ik nodig had om op mijn manier mijn leven vorm te kunne geven, op mijn pad. Ik leerde te luisteren naar mezelf, iets wat af en toe absoluut niet gemakkelijk was. Ik leerde te vertrouwen op mijn gevoel en vond mijn Zelf, waar ik gaandeweg meer bij aanwezig kan zijn. Op het moment dat ik bewust ja zei tegen dit leven, kwam datgene waarvoor ik hier ben opnieuw naar me toe: schrijven. Toen pas ontstond ook een werkelijk genieten, puur vanuit mezelf, omdat ik er mag zijn. Door de berg weerstand die dit alles opriep, kon ik de schoonheid en het geluksgevoel van vervulling dat dit in me teweegbracht, niet toelaten. Ik vond mijn weg daarin e
