"Toen ik een kind was, hadden alle volwassenen om mij heen de oorlog meegemaakt. De oorlog zat in de mensen opgesloten. Wij, mijn broer en zusjes en ik, waren degenen die van niets wisten. Zo is dat eigenlijk altijd gebleven. Nu ik op middelbare leeftijd ben en de tijd steeds sneller lijkt te gaan kom ik er met een schok achter dat de generatie die volwassen was in de Tweede Wereldoorlog, bijna verdwenen is. Wij zijn het nu die het dichtste bij die oorlog zaten. Vanaf april 2012 schilderde ik Joodse mannen die in de oorlog volwassen waren. Ze zijn gevlucht, hebben ondergedoken gezeten of hebben in de kampen gezeten. Ik selecteerde niet op uiterlijk, op achtergrond of hun verhaal. De jongste is 85, de oudste 101. Tien portretten maakte ik en ze hangen op een wand. Ongeordend, door elkaar en boven elkaar. De tien maken Minjan. Minjan, de tien volwassen Joodse mannen die er moeten zijn om een dienst in de synagoge tot een dienst te maken of een begrafenis tot een begrafenis. De tien
