De standaardlevensloop heeft afgedaan. Leren, werken, een gezin stichten en dan gepensioneerd inactief genieten van de oude dag: voor steeds meer mensen gaat dat niet meer op. Zij kunnen én willen zelf bepalen hoe zij hun leven plannen en organiseren. De ‘keuzebiografie’ heeft zijn intrede gedaan. De overheid probeert in te spelen op de nieuwe levensloop. Zorg, werk en vrije tijd moeten beter gecombineerd kunnen worden. Burgers moeten een leven lang kunnen leren, én uitrusten, zonder met pensioen te hoeven. In Moderne levens lopen niet vanzelf leveren filosofen, sociale wetenschappers en levensbeschouwelijke auteurs hun visie en commentaar op de veranderingen in de huidige levensloop. Kunnen mensen tegenwoordig echt hun eigen leven kiezen of is dat een illusie? Is het levensloopbeleid van de overheid even rechtvaardig voor vrouwen als voor mannen? Is de levensloop maakbaar of overkomt hij ons? Zijn wij wel autonoom en aanspreekbaar op onze individuele verantwoordelijkheid, of
