Teder maar vol verbijstering aanschouwt de verteller zijn leven en zijn land. In de dichtbundel Moederland kijkt hij als een verwonderde commentator naar zijn evenbeeld, naar de plek die hij in de wereld inneemt. Hij probeert grip te krijgen op de snelle verandering om zich heen, maar voelt zich een wankele acrobaat die vreest dat de kwetsuren van de wereld niet zullen genezen.
