Boven op Steffies kamer begon Matthijs ongedurig te ijsberen. "Wat zullen we gaan doen?" vroeg hij. "En waar heb je het Monsterbloed gelaten?" ging hij in een adem verder. Maar voordat Steffie het hem kon wijzen, had Matthijs het blik al gezien. Ze vlogen alle twee naar de kast. Matthijs was net iets sneller dan Steffie. Hij rukte het blik van de plank. "Moet je kijken, Steffie!" riep hij uit, met grote ogen van ontzetting. Matthijs hield het blik omhoog. Steffie wist niet wat ze zag. Het deksel wiebelde los op het blik en het Monsterbloed liep aan alle kanten over de rand. Het groeide!
