De 'Kronkels' van S. Carmiggelt (1913-1987) waren om hun hoge graad van herkenbaarheid geliefde dagelijkse kost bij het Nederlandse volk. De puntige, laconieke stijl ervan paste uitstekend in een luchtig medium als de krant. Niettemin is het werk, dat nauwelijks met het oog op duurzaamheid geschreven lijkt, inmiddels deel gaan uitmaken van de Nederlandse literatuurgeschiedenis. De Arbeiderspers publiceert sindsenkele jaren met een ijzeren regelmaat de delen van de heruitgave van Carmiggelts complete oeuvre naar de eerste druk van elke bundel.De hier bijeengebrachte bundels Mooi weer vandaag en Fluiten in het donker, verschenen oorspronkelijk in 1965 en 1966. De bundels kennen een gemengde opzet en de erin opgenomen verhalen peilen op onvergetelijke wijze de temperatuur van de zo roerige en vrolijke jaren zestig.* Wat ik boeiend aan hem vind, is dat hij van typische gooi- en smijtachtige stukjes, die ik heel geestig vond, steeds beschouwender en soberder is geworden. Er bestaat geen
