Tussen een gedicht een een tekening is eigenlijk niet zoveel verschil. Je begint met een leeg vel papier en daarop moet iets gaan ontstaan. Je tekent met lijnen woorden, of je schrijft met lijnen een tekening. Tijdens het zoeken naar de uiteindelijke vorm treedt echter een verschil op: een gedicht dat nog niet klaar is, is geen gedicht; maar een schets, studie, krabbel of kladje is al wel een tekening. Bij gedichten die over zoeken gaan, over ontwikkeling en verandering, zoals in Multiple Noise, horen natuurlijk óók tekeningen waarin gezocht wordt. Maar als de tekenaar schetsen zou maken met de bedoeling dat ze kant en klaar in dit boek kwamen, dan zouden het dus tóch kant en klare tekeningen zijn. De enige manier om aan echte schetsen voor dit boek te komen, was de archiefkast overhoop halen en bleek er nauwelijks te zijn. Afzien van het hele plan dan maar? De tekening werd boos. Waarom moet ik altijd plaatjes maken bij praatjes? Waarom kan er geen boek zijn waarin de tekeningen
