'Woordvensters op mijn werkelijkheid' - zo noemt Oeke Kruythof haar gedichten bij voorkeur. De werkelijkheid, die zich voordoet in het leven van alledag in al zijn facetten én de 'innerlijke' werkelijkheid. De inspiratiebron voor dit laatstgenoemde aspect vindt zij o.a. in de mystieke geschriften van de Westerse en Oosterse Kerk, alsmede in de teksten van de byzantijnse liturgie. In 1993 won Oeke Kruythof (1938)de publieksprijs tijdens de poëziemanifestatie POwEZEIST, georganiseerd door de Stichting Zeister Literaire Activiteiten (ZELITA). In 1994 werd zij met eigen poëzie winnares van het Gorinchemse Voordrachtsconcours, georganiseerd door de Stichting Literaire Workshop Gorinchem. Bij die gelegenheid omschreef de jury haar poëzie als 'krachtig en origineel, waarin iets van het oorspronkelijk menselijk beleven, van ons allen wordt blootgelegd'.
