Albert Bontridder (1921) wordt beschouwd als een van de belangrijkste dichters van de na oorlogse literatuur in Vlaanderen. Na de overwegend neoklassieke jeugdpoëzie uit de late jaren dertig en veertig debuteerde Bontridder offi cieel met de afzonderlijk uitgegeven dichtbundels Poésie se brise (1951) en Hoog water (1951). Beide bundels zijn opgenomen in de reeks van het experimentele tijdschrift Tijd en Mens. Bontridder was met Louis Paul Boon, Tone Brulin, Ben Cami, Hugo Claus, Remy C. van de Kerckhove, Jan Walravens en Marcel Wauters een van de redacteurs van het literaire tijdschrift. Enkele gedichten die zijn gebundeld in Hoog water en uitgegeven in de reeks van Tijd en Mens, werden in het periodiek voorgepubliceerd. Het merendeel van Bontridders gedichten in Tijd en Mens is in juli 1952 onder de titel 'Dood hout' verschenen. In 1955 werd, met een inleiding door Louis Paul Boon en tekeningen van Corneille, een afzonderlijke bundeluitgave verzorgd door de Amsterdamse uitgeverij
