De hondenkennel lag helemaal achter in het bos, tussen manshoge varens. Lang geleden werd hij gedreven door een oudere man. Op een dag liet hij eerst de 6 logerende honden los, en maakte daarna een eind aan zijn leven. Niemand wist waarom en na een week opwinding was er eigenlijk niemand meer wie het nog iets kon schelen. Sindsdien stond de kennel leeg, maar er waren mensen die geloofden dat het er spookte. Jens en zijn vriendin Elkie hebben daar niet zo veel last van, van dat spoken, integendeel. Als de mooie Lyle - op weg naar Nebraska - in het huis bij de kennel onderduikt, zijn ze er allebei dagelijks te vinden, om verschillende redenen weliswaar. Tenminste zo zou je het kunnen zien: langzamerhand bekruipt Jens het gevoel dat het verschil mischien toch niet zo groot is.
