Over de rol van de Gestapo in het Derde Rijk zijn de opinies tot op heden steeds verdeeld geweest. De ene beweert dat de Geheime Staatspolizei almachtig en alwetend was. Een andere houdt vol dat de terreur niet mogelijk was zonder de hulp van de gewone burgers. En een derde zegt dan weer dat de macht van de Gestapo meestal wordt overschat en dat zij de burger veel minder terroriseerde dan andere organen van de nazi's. Aan de hand van documentatiemateriaal over naoorlogse processen tegen leden van de Gestapo en van vele tientallen interviews met Duitse burgers gaat de Amerikaanse historicus Eric A. Johnson op zoek naar de waarheid. Zijn conclusies zijn keihard: de Gestapo heeft zich tussen 1933 en 1945 schuldig gemaakt aan misdaden tegen de menselijkheid en droeg voor een groot stuk de eindverantwoordelijkheid voor de deportatie van de joden. Johnson toont aan dat vanaf eind 1941 een groot deel van de Duitsers wist wat er met de joden gebeurde. De rol van de Gestapo bestond er dan ook
