Niet fietsen op zondag is bedoeld als 'Een Ander Gereformeerd Geluid', zou je kunnen zeggen: enig tegenwicht tegen de trieste verhalen van ex-gereformeerden die met afgrijzen en walging terugkijken op hun vreugdeloze jeugd, die hen naar hun overtuiging tot deerniswekkend verwrongen, gefrustreerde en totaal mismaakte wezens gedeformeerd zou hebben, als zij niet op tijd het eertijds streng verboden brede pad opgegaan waren.Wim Wijnands bekijkt het kerkelijk leven van de jaren vijftig met de ogen van een kereltje van een jaar of twaalf, dat weliswaar niet altijd even gemotiveerd aan zijn religieuze verplichtingen voldeed, maar er toch ook wel degelijk de aardige kanten van zag.Het resultaat is een bundel schetsen die ouderen met enige nostalgie zullen lezen en jongeren in staat stelt begrip op te brengen voor de warmte waarmee hun ouders en grootouders kunnen vertellen over een kerk die destijds zoveel facetten van hun leven bepaalde.Het is een dierbaar document geworden, irenisch en