De Apostolische geloofsbelijdenis ('het Credo') is na de bijbel misschien wel de meest centrale tekst van de kerk, zowel in leer als in liturgie. Rochus Zuurmond, kenner van de teksten van het vroege christendom, legt de Apostolische geloofsbelijdenis uit tegen de achtergrond van haar ontstaanstijd. Dan blijkt deze belijdenis een leidraad te zijn bij het lezen van de weerbarstige teksten van de bijbel. Zuurmond herijkt klassieke termen uit de geloofsbelijdenis, zoals 'geloven', 'God', 'Kerk' en 'zonde', opnieuw aan hun bijbelse oorsprong. Deze aanpak, die eigenlijk erg voor de hand ligt, verrast en toont de actualiteit van dit oude document. Door het Credo zijn status van leesregel terug te geven bewijst Zuurmond de 21e-eeuwse lezer - en de oude teksten - een grote dienst.
