Verbijstering, dat gevoel bekruipt de Kroatische medewerkster van het Nederlandse Actiecentrum als ze ziet hoe het op kantoor toegaat. De hulporganisatie is bedoeld om de media in oorlogsgebieden te steunen, maar bureaucratie en eigenbelang vieren hoogtij. "Wij gaan uitbreiden,' zegt de directeur tegen haar. 'Nieuwe landen, nieuwe landen!'- en noodkreten uit de landen van voormalig Joegoslavië vinden geen gehoor. Wel is er geld voor zinloze congressen en acties, voor werkbezoeken aan Dalmatië en Brussel. De heersende domheid en willekeur roepen gedachten op aan het Joegoslavië van Tito, aan machtsmisbruik en intimidatie in groter verband. Ironisch stelt Nada Pinteric de Nederlandse onverschilligheid aan de kaak. Haar verbazing en onderkoelde humor werken uiterst komisch op de Nederlandse lezer: herkenning alom, maar zo erg kan het toch niet zijn?
