Floor vertelt hoe haar moeder na een mislukte liefde naar Nederlands-Indië vertrok, daar een donkergekleurde Surinaamse man ontmoette, een rechter die in Leiden had gestudeerd, daarmee trouwde, en er vijf kinderen mee kreeg. Floor was de oudste dochter. Het gelukkige gezinsleven werd verstoord toen de Japanse troepen in 1942 binnenvielen. Floor, haar moeder, haar jongere broertjes en zusje werden geïnterneerd in een vrouwenkamp. Haar vader en tienjarige broertje verdwenen elk in een ander mannenkamp. Op beeldende en vaak humorvolle wijze verhaalt Floor hoe het leven voor, tijdens en ook na de oorlog zich voltrok. Het unieke aan dit boek is dat het verhaal deels verteld wordt aan de hand van authentieke brieven, briefkaarten, tekeningen die Floor maakte, en ook interviews met stokoude ooms en tantes die met een cassetterecorder zijn opgenomen. Floors vertelling en haar tekeningen maken het begrip `internering concreet: de dagelijkse gang van zaken, het douchen, het inrichten van
