Korte inhoud In de historiografie wordt de Belgische revolutie van 1830 meestal benaderd vanuit het unieke kader van de Belgische gebeurtenissen. Hier plaatst de auteur de revolutie tegen de achtergrond van de transitieperiode, waarin het oude regime zich aanpast aan de moderne liberaalkapitalistische samenleving. De tweede golf revoluties, waartoe de Belgische revolutie van 1830 behoort, bezegelt voorgoed het lot van het oude regime en maakt in verschillende landen een einde aan de postnapoleontische restauratieregimes. Bij het analyseren van de revolutie zelf zoekt de auteur inspiratie bij de vraagstelling aangereikt door de sociale wetenschappen. Die gaan ervan uit dat sociale contrasten en conflicten de voedingsbodem vormen van deze gewelddadige breuken en ze bij de zittende regering een verlies aan macht en legitimatie veroorzaken. Na de geweldfase begint de harde strijd om de politieke macht, om de controle over het repressie- en het bestuursapparaat. Het nieuwe regime verwerft
