Het leven, een huwelijk, enkele sterfgevallen. Volgens een zuivere vroege gedachte is schoonheid gelijk aan waarheid. Verder niets. Een laatste tango. Geen behoefte om de schoonheid te consumeren. In Nouvelle verkent Jan Lauwereyns de culinaire implicaties van de notie dat de zuivere vroege gedachte noodzakelijk verandert in een vieze oude daad. Of past de pornograaf een vorm van alchemie toe op het hart? Van het vieze naar het gelaagde, en van het oude naar het grondig ingeoefende, om met een geheime virtuoze beweging alsnog naar de staat van muziek te streven. Dichter en neurowetenschapper Jan Lauwereyns (1969) legt zich toe op de wisselwerking tussen vakgebieden en schrijfvormen. Zijn dichtbundel Hemelsblauw werd in 2012 bekroond met de vsb Poëzieprijs.
