Een nimf is een mythische verschijning: een bevallig, onsterfelijk halfgodinnetje dat dansend en zingend door het leven gaat. Zo’n meisje moet Nymphe Poolman zijn geweest: vrolijk en dartel, met vlasblond engelenhaar. Ik heb haar nooit mogen ontmoeten. Toen ik voor het eerst van haar bestaan hoorde, was zij al vermist. Haar verdwijning, inmiddels tweeëntwintig jaar geleden, heeft destijds veel vragen opgeroepen.Waarom gingen haar ouders, Jacqueline en Peter, anders met de verdwijning om dan veel mensen blijkbaar verwachtten? Was de veroordeelde Duitse man de dader of was er misschien iets anders gebeurd?De naam ‘Nymphe’ zal voor mij altijd verbonden blijven aan het stralende kind van zes jaar dat op die mistige namiddag in november 1991 verdween. Nymphe is er niet meer, maar voor haar moeder Jacqueline is zij er nog altijd. Niet als dochter die op aarde leeft, maar als een onzichtbaar wezen dat haar inspireert en heeft aangezet tot het schrijven en illustreren van dit boek.
