Na een ordelijk leven en achttien jaar samenzijn verlaat Milan van de ene op de andere dag zijn vrouw Anna en zijn twee zoons voor een jongere vrouw. Hij voelt dat in Nadja alle eigenschappen en lichaamsfragmenten, die hem tot dan toe in bepaalde vrouwen hebben aangetrokken, tezamen zijn gekomen. Zijn heimelijke verlangens hebben onbewust een montagefoto gemaakt van de ideale wederhelft en Nadja beantwoordt akelig precies aan dit beeld. Maar de hartstochtelijke liefde tussen Milan en Nadja lijkt gedoemd te mislukken. Milan raakt na een dramatisch voorval bevangen door een panische angst Nadja kwijt te raken en deze angst leidt ertoe dat zij hem daadwerkelijk verlaat. In een schilderachtig huis aan zee, overdenkt Milan in hoeverre zijn schuldgevoelens en zijn burgermoraal debet zijn aan de breuk tussen hem en zijn geliefde. Hij vraagt zich met de nodige zelfspot af of hij misschien onbewust op de ondergang van zijn geluk heeft aangestuurd.In een lyrische en beeldende stijl heeft Cees
