Gewapend met een minutieus observatievermogen en een weelderige fantasie schildert Marie Kessels portretten van onder andere een tassengek, een uitvinder die niets meer uitvindt, de rups, de dadel, het vuil en de liefde: 'Ze heeft een hekel aan half werk. Ze stoort zich niet aan de menselijke maat. Ze is onstuitbaar. Zonder pardon kraakt ze je open alsof je nog brozer bent dan de kalkschaal van een kippeneitje.'Kessels zuigt de lezer een op zichzelf staande, weliswaar absurde maar onmiddellijk vertrouwde wereld in, waar een mens een plantengedaante kan hebben of een plant een mensengedaante, de liefde zich niet stoort aan de menselijke maat en een tas de navel van de wereld is waaraan alle punten in de tijd en ruimte vastzitten.'Steek je hoofd in een leren tas en ruik! Daar verdwijn je al in een tijdmachine die je nu eens naar dit jaar, dan weer naar dat jaar van je leven vervoert, terwijl je voeten stevig op de aarde rusten.'Marie Kessels (Den Bosch, 1954) schreef eerder de romans
