Veel schrijvers en kunstenaars voelen zich thuis in de thuisloosheid. Ze tonen de mogelijkheid van een geest die nomadisch wordt en zich op een vrijere wijze hervindt of beter: uitvindt. 'Leve de ontworteling! Leve de thuisloosheid! Leve de ongebondenheid! Leve de verbeelding!' schreef Hafid Bouazza eens. Ontworteling is een dubbelzinnig begrip. Het veronderstelt een moederbodem en een moedertaal die verlaten worden, maar kan ook verwijzen naar het nulpunt dat een nieuw begin mogelijk maakt of de leegte die nieuwe vormen voortbrengt. Voor schrijvers als Bouazza is het ontworteld zijn een hard feit. Maar de ervaring als zodanig wordt in onze veelkleurige en in zekere zin onbepaald geworden cultuur door zeer veel anderen gedeeld. In dit boek buigen schrijvers, neerlandici, religiewetenschappers, literatuurwetenschappers en filosofen zich over wat het is: leven in een diaspora en nomadisch schrijven. Met bijdragen van Abdelkader Benali, Yra van Dijk, Elsbeth Etty, Jaap Goedegebuure,
