Napoleon Bonaparte vroeg aan de grote geleerde Laplace, naar aanleiding van een boek over astronomie: 'Hoe kan het dat u in uw boek de wetten van de gehele schepping beschrijft en niet één keer spreekt over het bestaan van God?' Laplace zou geantwoord hebben: 'Sire, ik had geen behoefte aan die hypothese'. In de tiende Van Oosbreelezing neemt Piet van der Kruit zijn lezers mee op een fascinerende reis die hen voert tot aan de uiterste grenzen van het heelal, maar ook tot in de diepste kern van het atoom. Een reis die tot verwondering leidt. Daarbij maakt hij gebruik van moderne inzichten en introduceert hij een andere hypothese: het antropisch principe. Het antropisch principe - iets heel anders dan intelligent design - legt een verband tussen de manier waarop het heelal in elkaar zit en onze aanwezigheid erin. Mensen kunnen het heelal waarnemen en de vraag stellen, waarom het heelal is zoals het is. Het antropisch principe stelt in de meest algemene vorm dat, om intelligent leven
