Als pastoor ben je je eigen instrument. Het enige wat je in te brengen hebt, is jezelf. En aan de andere kant: pastoraat is een vak, dat je kunt leren, waarin je je kunt bekwamen. Voor veel pastores is het moeilijk deze twee aspecten van hun pastor-zijn bij elkaar te brengen. Je leeft immers vanuit je werk, maar je wilt ook wel eens los van die gemeente, afstand nemen, niet beschikbaar zijn. De meeste pastores leren het vak – na een lange en gedegen opleiding – in de praktijd. Met vallen en opstaan ontwikkelen ze een eigen stijl, zoeken ze hun eigen bronnen, maken ze hun eigen keuzen.
