In Opwaaiende zomerjurken wordt in drie episoden de groei naar volwassenheid van Edo Mesch beschreven. Het kind met zijn moeder, in een eeuwigdurende zomer op het platteland van de jaren vijftig. De puber, op een van de Zeeuwse eilanden, in een wurgende driehoek met een tante en een oom, zich vastklampend aan het beeld van een filosofisch syteem dat de wereld doorgrondelijk moet maken. De adolescent in een web van erotische verhoudingen, in Rome en Amsterdam en op het water van de Friese meren. In de Nederlandse literatuur geldt Opwaaiende zomerjurken als een van de belangrijkste romans van de afgelopen decennia. Het boek werd bij zijn verschijning alom geprezen om zijn stijl, diepgang en sensuele schoonheid.
