Toen Lisa St Aubin de Terán in de jaren zeventig op een haciënda in Venezuela woonde, ontmoette ze daar de rebel Osvaldo Baretto Milani, codenaam Otto. Ze sloten vriendschap voor het leven. Ook nadat ze Venezuela verliet, bleef Lisa hem zien, in Salamanca, Heidelberg, Algiers en Havana. Hun vriendschap speelde een belangrijke rol in Lisa St Aubin de Teráns eerdere boeken De stoptrein naar Milaan en De haciënda. Maar Otto werd ziek. Op zijn ziekbed in Parijs vertelde hij Lisa openhartig over zijn leven als socioloog, journalist en revolutionair, en hij gaf haar toestemming ermee te doen wat ze wilde. In Otto schetst Lisa St Aubin de Terán nu het bewogen portret van een man die door een toeval in zijn jeugd zou uitgroeien tot een van de invloedrijkste revolutionairen van Venezuela. Met zijn mooie stem en onweerstaanbare gave in het openbaar te spreken, zweepte Otto ooit in zijn vijftienjarige onschuld zijn dorp op. Nog voor hij was uitgesproken, hadden de
