Beschrijving:In een tiental essays probeert Jan van Riemsdijk de lezer te winnen voor de gedachte dat men het gedrag van de wetenschappelijke mens niet slechts dient te beoordelen op grond van de strengheid waarmee de wetenschappelijke manier van denken en doen - van experimenteren en verifiëren - door hem werd gevolgd. De stelling waarop de auteur zich baseert, is dat men zowel het gedrag van de wetenschapper, als de waarde van de behaalde resultaten, dient te benaderen vanuit de biologische principes die het gedrag van mens en dier beheersen. Deze biologische, en vooral ook neurologische, principes worden aan de orde gesteld in een essay getiteld: Het irrationele dier. Daarbij blijkt dat het wetenschappelijke gedrag van het individu op uiteenlopende wijzen zowel gedragen als gestuurd wordt door gedragssystemen die, als dragende waarden, achter het wetenschappelijke vernis van de expliciete methodiek verborgen bleven. Terwijl één essay gewijd wordt aan de ontwikkelingen die zich
