In dit boek betrekt Paul van der Sterren de nieuwste inzichten van de neurowetenschappen bij zijn pogingen om iets te zeggen over datgene waarover niets te zeggen valt: advaita, het één zijn van wat gescheiden lijkt.Het besef dat het ‘ik’ een hersenschim is, een constructie van de menselijke hersenen, functioneel, maar zonder diepere betekenis. De illusie van de vrije wil. Pogingen tot beschrijving van de werkelijkheid, waarin het ik gewoon een van de vele verschijnselen is, die opkomen en weer verdwijnen in het niets, dat tegelijkertijd het alomvattende alles is. Dat is wat traditioneel het ‘terrein’ van advaita of non-dualiteit genoemd wordt, maar het is evengoed het onderzoeksgebied van de moderne hersenwetenschap. Onverwoordbare inzichten blijken te zijn gestoeld op moderne, kwantificeerbare onderzoeksresultaten, zonder dat dat ooit de bedoeling was.Wie tot nu toe advaita te moeilijk of te zweverig vond krijgt in dit boek hetzelfde verhaal, maar nu verteld door de
