Wanneer in het tweede decennium van de twintigste eeuw het eerste werk bekend zou zijn geworden van de vier Portugese dichters Alberto Caeiro, Álvaro de Campos, Ricardo Reis en Fernando Pessoa zou de kritiek hebben gesproken van een nieuwe, talentvolle dichtergeneratie, die het enigszins obscure Portugal in één keer uit zijn culturele isolement zou hebben gerukt en op hoog Europees niveau zou hebben gebracht. Die conclusie zou juist zijn geweest, maar de werkelijkheid was nog veel ongelooflijker dan de verschijning van die veronderstelde generatie: het werk van deze vier was namelijk geschreven door één man, Fernando Pessoa. Hij noemde de andere namen geen pseudoniemen, maar heteroniemen: een pseudoniem is een andere naam voor het eigen ik; een heteroniem is een eigen naam voor een ander ik. Dit Pessoaboek in de serie 'Een directe weg tot het lezen van' bevat gedichten, geschreven onder de vier genoemde namen en beoogt het werk van de befaamde dichter Pessoa in de originele taal
