"Prisma's" is het eerste deel van een reeks essaybundels over cultuurkritiek en maatschappij van Theodor W. Adorno. De hierin opgenomen teksten behoren tot de klassiekers van de cultuurfilosofie. In het openingsessay - beroemd om de uitspraak 'na Auschwitz een gedicht schrijven is barbaars' - behandelt Adorno de rol van de cultuurcriticus. Hij stelt dat het onmogelijk is cultuurkritiek te bedrijven zonder de maatschappij als geheel in ogenschouw te nemen. In essays over Bach, Benjamin, Kafka en Schönberg brengt hij vervolgens zijn visie in de praktijk. Met "Prisma's" (1955) plaatste Adorno zich midden in het publieke debat, en daar hoort hij nog steeds thuis. Juist zijn gevoeligheid voor de wreedheden die verstopt zitten in ons alledaags taalgebruik en maatschappelijk verkeer, maakt hem voor deze tijd belangrijk. Zoals de titel "Prisma's" aangeeft: je moet de werkelijkheid 'breken' om er grip op te krijgen.
