De Openbaring aan Johannes is in eerste instantie geschreven voor christenen, in het bijzonder Messiasbelijdende Joden, uit de periode rond het jaar 100 n.Chr. De belangrijkste vraag waar dit Bijbelboek een antwoord op geeft is de vraag naar de vervulling van de onvervulde profetieën uit het Oude Testament. In dit boek wordt een beeld gegeven van de onvervulde profetieën van het Oude Testament en de wijze waarop daarmee omgegaan werd in de Joodse tradities. Vanuit dit uitgangspunt wordt een vers-voor-vers uitleg gegeven van de Openbaring aan Johannes met veel aandacht voor de betekenis van de tekstverwijzingen naar de profetieën uit het Oude Testament. De conclusie is dat de Openbaring aan Johannes voor de eerste lezers en hoorders zonder problemen te begrijpen was. De schrijver heeft Theologie gestudeerd aan de Rijksuniversiteit van Utrecht. In de periode erna heeft hij jarenlang onderzoek gedaan naar de exegese van de Openbaring aan Johannes.
