"Als er ooit een in beelden sprekende dichter is geweest, dan was het Dylan Thomas wel," schreef de Engelse criticus David Lodge. De gedichten van Dylan Thomas (1914-1953) spreken inderdaad sterk tot de verbeelding van de aandachtige lezer. Thomas schreef geen gemakkelijke gedichten, eerder 'cryptisch', vooral door het soort beeldspraak dat hij toepast. Dylan Thomas besefte dat, en ried de lezer aan bij de letterlijke betekenis te blijven en dan de associaties die zich opdringen hun werk te laten doen. De Nederlandse vertaling houdt zich aan de typerende zinsconstructies en de diverse dichtvormen, tot aan het, gemakkelijk aan de aandacht ontsnappende, halfrijm toe. De vertaler heeft niet geprobeerd de beeldspraak nader te duiden dan in het origineel. Zo is dit een bundel om urenlang in te lezen en steeds weer van de oorspronkelijke tekst naar de vertaling te gaan in een poging de gedichten te doorgronden en zo zelf te ontdekken welke associaties de woorden en de klanken te weeg
