Het aantal beelden van vrouwen dat een plaats heeft gekregen in de openbare ruimte is aanzienlijk groter dan dat van mannen. Opmerkelijk is dat het merendeel van deze gebeeldhouwde vrouwen anoniem is. In tegenstelling tot beelden van mannen, die bijna uitsluitend zijn opgericht ter nagedachtenis van een persoon, belichamen deze vrouwenfiguren abstracte waarden en begrippen. Het vrouwenlichaam dient daarbij als uiterlijke ‘verpakking’ van een bepaalde, vaak morele boodschap.‘Publieke vrouwen’ geeft een indruk van de diversiteit aan allegorische beelden van vrouwen die in Nederland te vinden zijn, zoals Gerechtigheid, Nijverheid, Waarheid en Overwinning. Ze staan op monumenten, in parken en op pleinen of bekleden de voorgevels van openbare gebouwen. Wat is de functie van deze beelden? Wat wilde men ermee uitdragen? Waarom wordt de vrouwenfiguur al sinds het begin van de westerse beschaving geschikt geacht om een grote hoeveelheid begrippen te personifiëren? Deze vragen vormen
