Er zijn ooit tijden geweest dat het toch wel handig, zo niet gewenst was, om wanneer je een computer wilde vertellen wat te doen (via een programma), je een elektronicaopleiding had gevolgd. Bij het programmeren kon je je dan beter voorstellen op welke manier de opdracht in de computer precies werd uitgevoerd. Dat hielp dan weer bij het slim gebruikmaken van de beperkte middelen die ons in die tijd ter beschikking stonden. Ik weet het, u zult opmerken dat dit lang geleden is, “oude mannen praat”. Tegenwoordig worden immers vele computertalen van hoge orde, en/of de bijbehorende hulpgereedschappen, ingezet door relatieve leken op informaticagebied. Ons “oude” informatica-ambacht verdwijnt naar de achtergrond en de mensen die computers gebruiken bij de uitoefening van hun vak kunnen nu op een voor hen begrijpelijke manier softwaregereedschap inzetten. Toch lijkt het tij weer wat te keren. Steeds meer aandacht gaat nu naar ontwikkelingen die het mogelijk maken dat
