Op vrijdagavond 9 december om achttien over elf belt mijn zus. 'Niet schrikken. Pa is vanavond gevallen. Ma wou hem helpen opstaan, maar...' Met dit telefoontje begint Rauwe dagen van Rita Spijker. Diezelfde nacht wordt haar moeder opgenomen in het ziekenhuis en raakt ze in coma. Iemand moet voor Pa zorgen, maar wie? Een hallucinerende stroom gebeurtenissen volgt. Binnen een paar dagen sterft Rita's moeder, enkele weken later overlijdt ook haar vader. Verbijsterd en verdrietig baant de familie zich een weg door de chaos. Broers en zussen zijn ongewild teruggeworpen in de familieschoot. Ondanks grote verschillen in karakter en uiteenlopende opvattingen over leven en dood, slaan ze de handen ineen. Rauwe dagen is een autobiografisch verhaal over rouw, schuldgevoelens en menselijk lijden. Het is een openhartig dagboek over een moeizame ouder-kind relatie in het zicht van het einde. Over wat de doodswens van een hulpbehoevende vader teweegbrengt bij een dochter. 'Uw vader zegt wel dat hij
