Het werk van Serge Game verenigt uiteenlopende schilderkunstige houdingen, de handeling én het beeldresultaat van het schilderen spelen daarin een gelijkwaardige rol. Terwijl het tekenen vooral als een spontane handeling wordt uitgevoerd maakt de schilder in de uitwerking op het doek weldoordachte afwegingen om tot het definitieve beeld te komen. Het resultaat lijkt op iets herkenbaars maar laat zich nauwelijks benoemen. Hetgeen is afgebeeld doet nog het meest denken aan ongedefinieerde stripfiguurtjes en architectonische of organische verzinsels. Maar daadwerkelijk houvast wordt niet geboden, noch in het beeld, noch in de titel van de voorstelling. Het effect is dat de toeschouwer, op zoek naar betekenis, voortdurend op het verkeerde been wordt gezet, tot grote tevredenheid van de kunstenaar.
