Hélène Nolthenius is door haar musicologische studie ertoe gekomen zich in de late Italiaanse middeleeuwen te verdiepen. Daarbij is haar belangstelling gaandeweg ver buiten de oevers van de zuivere musicologie getreden en heeft zij het gehele panorama niet alleen, maar ook de details van het leven en de levenscultuur der eeuwen in haar onderzoek betrokken. Haar benadering van de geschiedenis blijft bij uitstek muzikaal. Zij zoekt en vindt de grote vormen van het historisch gebeuren, speurt naar de leidende thema's en heeft een geoefend oor voor dissonanten of verborgen harmonieën welke feiten en personenél verbinden en scheiden. Deze muzikale zin weerspiegelt zich in de opbouw van haar werk en in het geestige en klinkende proza dat Hélène Nolthenius schrijft en dat lezers heeft aangetrokken ver buiten de kring van direct geïnteresseerden in de Italiaanse cultuurhistorie. < >In dit boek wordt de 14e eeuw behandeld vanuit het perspectief van de stad waar de renaissance haar lente
