Rome aan tafel: ideaal en praktijk van het Romeinse diner"Niets draagt méér bij aan een gelukkig leven dan de gezamenlijke maaltijd" (Cicero). Gezamenlijke maaltijden hadden een belangrijke functie in het sociale netwerk van de Romeinse elite. Deze maaltijd werd vaak een convivium genoemd, letterlijk een 'samenleving'. In de literatuur wordt het convivium meestal als een ideaalbeeld, de harmonie tussen vriendschap (amicitia), gelijkheid (aequitas) en eenvoud (simplicitas), voorgesteld. Het aan één tafel samen aanliggen, belichaamde het ideaal van gelijkwaardigheid en eensgezindheid, deelname aan ontspannende culturele of filosofische gesprekken en het genieten van een eenvoudige, met zorg samengestelde maaltijd.Dit lijkt in schril contrast te staan met het beeld dat vooral uit het oude Rome tijdens de Keizertijd is overgeleverd, waarin de ondergang van het Romeinse rijk werd toegeschreven aan de enorme decadentie en weeldezucht van de elite onder andere tijdens diners en
