Romeinse wegen zijn nog overal waar het Romeinse rijk zich ooit uitstrekte, van Schotland tot de Sahara en van Portugal tot de Syrische woestijn, in het landschap herkenbaar, soms nog volop als weg in gebruik. Bij de aanleg van dit immense wegennet werden door de Romeinse landmeters en ingenieurs opmerkelijke prestaties geleverd die nog altijd bewondering afdwingen. Ook veel steden die een Romeinse achtergrond hebben, dragen nog de sporen van hun Romeinse verleden, in de vorm van hun stadsplattegrond. Wegen en straten: ze zijn bedoeld voor verkeer. Maar om wat voor verkeer ging het in de Romeinse wereld? Voetgangers, lastdieren en allerlei wagens met trekdieren, dat laat zich raden. Maar hoe ging dat dan: waren het wegennet en de stratenplannen berekend op het verkeer, was het druk, of ook wel té druk, met opstoppingen en files? Probeerde men het verkeer in goede banen te leiden, met gebruikmaking van verkeersregels? Of zijn verkeersregels en verkeerscirculatieplannen louter een
