In Romeinse brieven doet Antoine Bodar verslag van zijn vrijwillig en met vreugde gekozen ballingschap in de Eeuwige Stad. Sedert de zomer van 1998 verblijft hij in de hem toegewezen cel van het Pauselijke College Santa Maria dell'Anima nabij Piazza Navona. Drie jaren al van vrijheid zonder dwingende dorpsheid, van openheid zonder prangende onverdraagzaamheid, van gedachtenwisseling in internationaal verband. Hoe klein blijkt het vaderland en hoe groot het buitenland. Hoe troostend Rome met Oudheid en heden - niet minder middelpunt van Kerk als centrum van cultuur, stad waar geschiedenis telt en traditie leeft, waar de paus niet wordt beschimpt in lompheid maar in hoffelijkheid bemind als de papa. Hoe gelukkig is Rome om haar getuigenis en hoe gelukkig de balling om daarvan te getuigen. Waarover schrijft de in Rome studerende priester? Over het eerbiedwaardige huis waar hij met andere priesters woont, over de zich herhalende pauselijke plechtigheden, over de feestelijkheden van het
