Samira is voor een vakantie naar Algerije gegaan, het land waar haar vader is geboren. Hij behoorde tot het volk van de Toearegs. Ze heeft haar familie ontmoet - en vooral met haar achterneef Adon is er een speciale band ontstaan. Ze heeft nu besloten voorlopig te blijven. Ze wil de Sahara beter leren kennen - de woestijn waar Adon is opgegroeid, en eens ook haar vader. En ze is van plan Atara, de tweelingzuster van Adon, die geen enkele toekomst heeft in Algerije, te helpen. Op een dag kan Atara misschien naar Europa gaan, en een normaal leven leiden. De woestijn is schitterend, de feesten van de Toearegs zijn een sprookje en Samira leert zodoende veel over de oude culturen. Maar ze kan niet aanzien hoe Adons volk in kampen wordt weggestopt... Is het dan toch beter om met z'n drieën terug te gaan naar Europa?
