In deze intellectuele dubbelbiografie van Samuel en Johannes Naeranus staat de strijd voor religieuze verdraagzaamheid centraal. Visser laat zien hoe vader en zoon, leden van een bekend zeventiende-eeuws remonstrants predikantengeslacht, handen en voeten gaven aan hun streven naar tolerantie, vooral ten behoeve van de socinianen, unitariërs uit Polen. In intellectueel opzicht stond Johannes Naeranus in de schaduw stond van zijn vader, maar als ¿netwerker¿ en fondsenwerver voor de socinianen is hij van uitzonderlijke betekenis geweest. De activiteiten van vader en zoon Naeranus laten zien, dat het streven naar religieuze tolerantie in de zeventiende eeuw grensoverschrijdend kon zijn, zowel in geografische als in confessionele zin. Doordat gebruik is gemaakt van vele, nooit eerder bestudeerde brieven en ook Poolse bronnen in het onderzoek zijn betrokken, biedt dit boek een belangrijke aanvulling op de bestaande literatuur over de betrekkingen tussen socinianen en hun Nederlandse
