Deze 5 novellen over de dood zijn doortrokken van een vaag mysticisme. In het eerste verhaal denkt iemand de dood van zijn moeder te veroorzaken. Het 2e gaat over een man, die een ziele-huwelijk wil; zijn vrouw gaat daaraan te gronde. In het 3e verhaal delft een grafmaker, onbewust, een graf voor zijn eigen kind. In het 4e verhaal verschalkt iemand de dood. En het laatste verhaal gaat over een dubbele zelfmoord. Met ouderwetse middelen jaagt de schrijver de lezers de stuipen op het lijf. Moderne lezers zullen er niet koud of warm van worden. Maar men herkent ook in dit jeugdwerk van Timmermans zijn verteltalent.
