Tijdens een tocht door de Sinaï-woestijn raakte Maria diep ontroerd door de klanken van de simsimeya, het traditionele snaarinstrument van de bedoeïenen. Zwaar geëmotioneerd kromp zij ineen, haar zakdoek voor haar mond zodat de schreeuw die ze voelde opkomen niet hoorbaar zou zijn. Simsimeya, een verhaal van toen en nu, elkaar afwisselend met vele parallellen. Heimwee en verlangen waren altijd sluimerend aanwezig in Maria’s bestaan. Naar wat? Naar wie? Onbewust was ze altijd op zoek, op reis, weg uit Nederland. Een tv-documentaire over het Midden-Oosten deed haar beseffen dat dáár haar bestemming lag. Een wonderlijke ontmoeting volgde; ze ontdekte wat er ooit in een ver verleden gebeurd was. Een ingrijpende ervaring waarvan de gevolgen nog steeds in haar sluimerden. Maria Buijs groeide op in Haarlem, werkte bij de KLM en emigreerde met haar man naar Zuid-Afrika. Vervolgens leefde ze nog tien jaar in Frankrijk om ten slotte als alleenstaande moeder terug te keren naar Nederland.
