De maatschappij eist dat grote instellingen het vertrouwen van klanten terugwinnen. Denk aan de financiële sector, de woningcorporaties en ziekenhuizen. Tegelijkertijd eisen directies, toezichthouders en aandeelhouders bij dit soort grote instellingen meer toezicht en betere risicomodellen om maar weer `in control te raken. Allemaal lopen ze in meer of mindere mate aan tegen het spanningsveld tussen klant en clausule, tussen regels en regelen, tussen procedures en praktijk. Slow Banking gaat nu eens niet over graaiende bankiers, exorbitante bonussen en verkoop van provisie gedreven producten. Het gaat over medewerkers en leidinggevenden die elke dag proberen om het werk zo goed mogelijk te doen en daarbij worstelen met diezelfde spanning. Spanning om enerzijds te voldoen aan alle controle- en compliance verplichtingen, maar ook de spanning om hun targets te halen én de klant naar tevredenheid te blijven bedienen. Slow Banking toont aan wat we zijn kwijtgeraakt door binnen
