Najaar 1968. Harry Kuitert houdt een van zijn vele spreekbeurten voor een kerkelijk publiek. Student Geert Mak ziet 'notoire querulanten met gladde brilcreemharen' zich verdringen voor de interruptiemicrofoon. Ze protesteren luidkeels tegen Kuiterts nieuwlichterij, hij komt aan de VU, hún VU. De Vrije Universiteit. 'Onwaarachtig,' oordeelt Mak. 'Men zit met de brokken, doordat de achterban jarenlang van begrijpelijke en eerlijke voorlichting verstoken is geweest.' Alleen Kuitert doet niet mee met het pappen en nathouden, meent Mak. En hij 'is misschien wel de beste, deze avond!' Het slot van de bijeenkomst is voorspelbaar: 'We eindigen. Weer een psalm. Het gezang daalt neer als een meiregen. [..] De mensen stromen weg, vrouwen druk pratend, het manvolk een verse sigaar in 't hoofd. Buiten is het donker en droog.' De zegetocht die Kuitert zal maken, van wolf in schaapskleren tot bestsellerauteur, is in 1968 nog maar net begonnen. Deze biografie schetst de ontwikkeling van de theoloog
