Als zeventigjarige moeder van zeven kinderen begon Dorris Côme-Prinsen zich pas serieus aan haar letterkundige hobby te wijden toen haar oudste telgen het huis uit waren. De aldus ontstane leegte werd opgevuld met boeken lezen, schrijven, ontmoetingen en een verzameling vierpoters, waarvan vooral de hond haar dagelijks verplichtte tot een inspirerende wandeling.Vanuit een diep geloof, een praktische instelling en het talent om de meest chaotische situaties tot een levenslied op te toveren, hield zij niet op haar directe omgeving wakker te schudden met discussies, lezersbrieven, cursiefjes en voorlezingen.
